Kiedy dokładnie powstała nie wiadomo. Wiemy tylko, że w ty miejscu zginął niegdyś w wypadku niejaki Bartholomeo Thomanek, dlatego też jego rodzina postanowiła w tym miejscu zbudować kapliczkę. W późniejszych czasach gospodarstwo Thomanków zostało podzielone na dwie części, pomiędzy dwóch synów. Ta część z kapliczką przypadła synowi Józefowi Thomanek. Później tę część spuścizny odebrano Józefowi na wskutek „separacji” wtedy panującej. Jednak pozostawiono mu kapliczkę. Opiekowała się nią i przystrajała na główne uroczystości takie jak np. św. Urbana, żona Józefa.
Od 1906 r. zaczęła się nią opiekować druga żona Józefa Maria Margaretha z domu Cebula, która pozostawiła zapiski dotyczące tej kapliczki.
W 1934 r. budowano drogę wzdłuż wsi, właściwie ją tylko podnoszono, wskutek czego kapliczka znajdowała się za nisko w stosunku do drogi. Poza tym była już dosyć zniszczona, dlatego Maria Thomanek postanowiła ją odbudować.
W 1935 r. rozpoczęto odbudowę kapliczki, pracowali przy niej Franz Gajda, który był w tym czasie murarzem, a pomagał mu Paul Janocha. Gdy prace zostały zakończone, pani Maria zakupiła obraz przedstawiający Matkę Boską Nieustającej Pomocy, który znajduje się do dziś w naszej kapliczce.
Od 1983 r. właścicielką majątku Thomanków, jak też i kapliczki, została córka pani Marii Margarethy, Hedwig Thomanek, która również postanowiła odnowić kapliczkę w 1987 r. Pracowali przy niej: Jan Kopiec, Józef Kopiec, Bernard Kohlsdorf i Bernard Kuźnik. W sierpniu 1987 r. kapliczka była gotowa, dlatego ks. Proboszcz H. Woliny przybył ją poświęcić. Teraz opiekuje się nią pani H. Kuźnik.